Bukszpan wieczniezielony
Charakterystyka bukszpanu
Bukszpan jest niezwykle wdzięczną rośliną, bardzo podatną na strzyżenie. Tworzy gęstą i zwartą formę o dowolnym kształcie. Nadaje się na szpalery, niskie żywopłoty, czy obwódki.
Bukszpan wiecznie zielony jest najczęściej uprawianym gatunkiem ze wszystkich bukszpanów. Ta roślina pochodzi z basenu morza Śródziemnego, ale doskonale radzi sobie w polskim klimacie. Mróz bardzo rzadko uszkadza jej pędy. Bukszpan w warunkach naturalnych dorasta do 4 metrów tworząc zwarty, półkulisty krzew. Główną ozdobą bukszpanu są liczne, drobne i błyszczące liście. Młode przyrosty są jasnozielone, a dojrzałe liście są ciemnozielone. Kwiaty bukszpanu są ukryte w liściach i nie mają walorów ozdobnych. Spośród wielu odmian bukszpanu warto zwrócić uwagę na odmianę Rotundifolia, która ma znacznie większe liście (do 2 cm średnicy) i naturalnie stożkowy pokrój.
Uprawa bukszpanu
Bukszpan jest bardzo łatwy w uprawie i ma niskie wymagania glebowe i środowiskowe oraz łatwo się dostosowuje. Jedynie młode przyrosty wiosenne nie są całkowicie odporne i zdarza im się przemarznąć. Najlepszym stanowiskiem dla rośliny jest półcień o dość żyznej gliniastej glebie i obojętnym pH. Jednak bukszpan również dobrze radzi sobie w pełnym słońcu, gdzie zaleca się podlewanie. Zdecydowanie złe stanowisko jest na terenie podmokłym, często zalanym wodą i o silnie kwaśnym odczynie.
Przycinanie bukszpanu
Można bukszpanów w ogóle nie przycinać, ale one to po prostu lubią. Bardzo dobrze znoszą cięcie i nadają się na wszelkie formy strzyżone. Bukszpan formowany należy przycinać od momentu posadzenia. Pierwsze cięcie musi być silne (obcinamy pędy w połowie ich długości). Takie wczesne i głębokie cięcie zapewnia znaczne rozkrzewienie rośliny już u podstawy. W następnych latach bukszpan należy przycinać dwa razy w roku – w marcu i w lipcu. W celu dalszego zagęszczania pędy należy skracać o 1/3, ale od drugiego roku po posadzeniu można już przygotowywać docelowy kształt i przycinać roślinę właściwie do planowanej formy. Szczególną uwagę należy zwrócić na ostatnie cięcie w każdym roku – nie może być wykonane później niż w sierpniu ponieważ rośliny się nie odbudują przed zimą i pocięte liście uschną i będą brzydko wyglądać aż do wiosny. Bukszpan przygotowuje się do zimy zmieniając barwę liści na ciemnozieloną przez siną do lekko brunatnej. Jest to zjawisko normalne i wiosną odzyskuje naturalną barwę.
