Szafirek armeński, naukowo znany jako Muscari armeniacum, to niewielka roślina cebulowa należąca do rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Jest spotykany w obszarze Morza Śródziemnego, sięgając aż po Azję Mniejszą.
Ta urocza roślina osiąga wysokość od 10 do 15 cm (dotyczy to pędu kwiatostanowego). Jej odziomkowe liście pojawiają się już jesienią, w liczbie 6-8 i mogą osiągać długość do 25 cm. Liście są zielonego koloru, wygięte w rynienkę. Jedna cebula szafirka armeńskiego może wytworzyć kilka pędów kwiatostanowych.
Szafirek armeński prezentuje swoje kwiaty od końca kwietnia do początku czerwca. Kwiaty mają formę kulki i skupione są w gęstych gronach o długości około 8 cm. Charakterystyczną cechą szafirków jest ich intensywny, kobaltowo-niebieski kolor, który stanowi podstawę ich nazwy. Jednak występują również w odmianach fioletowo-niebieskich, jasnoniebieskich i białych, dodając różnorodność temu uroczemu gatunkowi rośliny cebulowej.
Szafirek armeński jest rośliną dość elastyczną, zdolną rosnąć na różnych stanowiskach. Preferuje jednak glebę żyzną, próchniczą, o strukturze piaszczysto-gliniastej, lekko wilgotną oraz stanowisko słoneczne lub półcieniste. Ta roślina jest również mrozoodporna, co sprawia, że może prosperować w zróżnicowanych warunkach klimatycznych.
Aby utrzymać zdrowy wzrost szafirka armeńskiego, zaleca się regularne usuwanie przekwitłych kwiatów. Zapobiega to tworzeniu się nasion, co może osłabić cebulkę, prowadząc do mniejszej obfitości kwitnienia w kolejnym sezonie.
Rozmnażanie szafirka armeńskiego może odbywać się poprzez nasiona lub cebulki przybyszowe. Cebulki sadzi się zazwyczaj jesienią, preferowane jest to w miesiącach września lub października, na głębokość 5-10 cm. Praktyką jest pozostawianie szafirków na jednym stanowisku przez 2-3 lata, po czym zaleca się ich odmłodzenie poprzez wykopanie i podział. To pozwala utrzymać ich zdrowie i bujne kwitnienie w kolejnych latach.
W ofercie mamy szafirki w doniczce p9 i C2.
