Wierzba, zwłaszcza ta szybko rosnąca i łatwo ukorzeniająca się, jest rośliną wyjątkowo żywotną, która zyskała popularność ze względu na swoją wytrzymałość i łatwość uprawy. Charakteryzują się zdolnością do ukorzeniania się z byle patyka, co sprawia, że są łatwe do rozmnażania, nawet po mocnym przycięciu. Ich naturalne związki z łąkami, brzegami strumyków i rzek sprawiają, że doskonale sprawdzają się na wilgotnych i podmokłych stanowiskach.
Wierzby są nieodłącznym elementem sielskich krajobrazów, często wspominanych przez polskich romantyków w swoich utworach. Jednak różnorodność form i interesujące cechy wierzby sprawiają, że są one znacznie bardziej wszechstronne. Stawiając na wierzby, wprowadzasz do swojego ogrodu piękno, witalność, a także nowoczesność i oryginalność.
Warto bliżej poznać różne formy wierzby, aby wybrać te, które najlepiej pasują do koncepcji Twojego ogrodu. Mogą to być odmiany o różnych kształtach, rozmiarach, kolorach liści, czy charakterystycznych formach wzrostu. Wierzby mogą być używane zarówno jako elementy ozdobne, jak i funkcjonalne, np. w formie naturalnych żywopłotów czy osłon przeciwsłonecznych.
Stosując wierzby w ogrodzie, można dostosować ich wybór do indywidualnych upodobań estetycznych i funkcjonalnych potrzeb. Są one z pewnością roślinami, które dodają charakteru i wyjątkowego uroku każdemu ogrodowi.
Wybrane gatunki i odmiany wierzby do ogrodów
Wierzba mandżurska (Salix matsudana)
To oryginalny gatunek wierzby charakteryzujący się charakterystycznymi, mocno skręconymi żółtymi pędami. Kwitnienie tego gatunku rozpoczyna się na przełomie marca i kwietnia, przyciągając pszczoły i inne owady zapylające. Jest to roślina, która rośnie szybko, osiągając docelowo około 4-5 metrów wysokości, a nawet więcej w sprzyjających warunkach.
Wierzba mandżurska posiada również dekoracyjne liście, które górą są jasnozielone, a od spodu srebrne, co dodaje jej atrakcyjności estetycznej. Roślina ta preferuje stanowiska wilgotne, z stałym dostępem do wody, oraz miejsca osłonięte od wiatru, o ekspozycji słonecznej i ciepłej. Jej docelowy pokrój można regulować poprzez wiosenne cięcie, co pozwala dostosować formę rośliny do własnych preferencji ogrodniczych.
Wierzba mandżurska idealnie sprawdzi się nad brzegiem stawu lub oczka wodnego, gdzie jej charakterystyczne pędy i dekoracyjne liście będą stanowiły interesujący element krajobrazu wodnego. Ponadto, jej zdolność do szybkiego wzrostu sprawia, że może być używana jako roślina osłaniająca lub ekranująca w ogrodach, tworząc efektowne tło dla innych roślin.
Wierzba całolistna ‘Hakuro-nishiki’
Znana również jako ‘Alba Maculata’ lub ‘Fuiri-koriyanagi’, to silnie rosnący, kulisty krzew osiągający około 1,5 metra zarówno wysokości, jak i szerokości. Wiele z tych roślin jest najczęściej szczepionych na pniu, co dodaje im dodatkowej atrakcyjności. Charakteryzuje się atrakcyjnie zabarwionym ulistnieniem, gdzie pędy przybierają odcienie od żółtopomarańczowego do brązowoczerwonego. Liście na młodych przyrostach są różowawe, a później stają się białawo-zielone. Dodatkowo, drobne bazie pojawiają się na przełomie marca i kwietnia, co dodaje uroku wiosennemu ogrodowi.
Odmiana ta najlepiej prezentuje się jako soliter, ale może również być stosowana do tworzenia żywopłotów. Okazy szczepione na pniu są atrakcyjne w towarzystwie niskich, płożących krzewów, krzewinek oraz roślin kwitnących wiosną. Wierzba ‘Hakuro-nishiki’ preferuje stanowisko słoneczne, choć jest stosunkowo odporna na różne warunki. Jeśli chodzi o glebę, nie ma szczególnych wymagań, ale preferuje gleby wilgotne i żyzne.
Jest to roślina odporna na mróz, co sprawia, że może być uprawiana w różnych regionach. Młode okazy można osłaniać agrowłókniną na zimę. W okresie wiosennym po kwitnieniu zaleca się skrócenie wszystkich pędów do dwóch lub czterech oczek. Gałęzie można również przycinać kilkakrotnie w ciągu okresu wegetacyjnego, aby uzyskać zwarty pokrój i intensywne zabarwienie młodych przyrostów. Ostatnie cięcie należy wykonać w sierpniu.
Wierzba Iwa Pendula (Salix caprea)
Szczepiona na pniu w formie piennego drzewka charakteryzuje się piękną koroną, którą tworzą równomiernie rozmieszczone, długie, zwisające pędy. Ta forma pienna osiąga wysokość od 120 do 150 cm, co sprawia, że pień jest stabilny, a korona niezwykle efektowna. Pędy wierzby iwa, czasami po nasadzeniu, mogą się wijąć po ziemi, dodając dodatkowego uroku tej roślinie.
Bazie o barwie biało-żółtej, pojawiające się w marcu, stanowią dodatkową ozdobę na tle gęsto osadzonych, podłużnych liści. Wierzba iwa szczepiona na pniu jest rośliną, która prezentuje się atrakcyjnie, zwłaszcza wczesną wiosną.
Wierzba iwa jest stosunkowo łatwa w uprawie i toleruje różne rodzaje gleb. Preferuje jednak stanowiska wilgotne i nasłonecznione, co sprzyja jej intensywnemu wzrostowi. Jest także rośliną mrozoodporną, co oznacza, że może przetrwać niskie temperatury, co jest ważne, zwłaszcza w regionach o zimnych zimach. W związku z tym wierzba iwa w formie piennego drzewka może być atrakcyjnym elementem ozdobnym w ogrodzie, zwłaszcza w miejscach o wilgotniejszym podłożu.
| Gatunek / odmiana | Wysokość | Pojemnik |
|---|---|---|
| Wierzba manżurska | 180-240 cm | C3 |
| Wierzba całolistna ‘Hakuro-nishiki’ krzaczasta | 30-50 cm | C2 |
| Wierzba całolistna ‘Hakuro-nishiki’ szczepiona na pniu | 120-140 cm | C2 |
| Wierzba Iwa Pendula szczepiona na pniu | 120-140 cm | C2 |
